WANNEER BEGELEIDING ZOEKEN? 

• Als je voor je eigen gevoel niet verder komt, bijvoorbeeld doordat je moeilijk emoties kunt uiten.
• Als je uit je omgeving (te) weinig of geen ondersteuning ervaart, ondanks de goedbedoelde adviezen.
• Als je niet ‘tot last’ wilt zijn maar nog wel graag je verhaal kwijt wil zodat je niet (verder) in een isolement terecht komt.
• Als de heftigheid van het rouwproces je gedurende langere tijd blijft overweldigen.
• Wanneer verlies een terugkerend patroon in je leven wordt (geliefden, werk, gezondheid).
• Als het moeilijk blijft om opnieuw inhoud en zin aan je bestaan te geven.

Ik hoor regelmatig dat mensen niet de steun krijgen uit hun omgeving die ze nodig hebben. De tijd nemen om echt te luisteren naar iemand die verdriet heeft, is (onbewust) spannend voor veel mensen. Verdriet zien van een ander kan raken aan eigen onverwerkt verdriet. Daarom is advies geven voor veel mensen vaak makkelijker dan luisteren…

Bij mij kun je vanuit rust en aandacht je verhaal doen. De gesprekken en eventuele andere begeleidingsvormen bieden je een uitweg voor je rouwgevoelens en verdriet. Want juist het (onbewust) onderdrukken van rouwgevoelens kost veel energie. Door het erkennen en toelaten van je verdriet zal je merken dat, in jouw tempo, je levensenergie weer terug komt. Dat vraagt moed… Met als resultaat dat je het contact met jezelf herstelt.

Rouwverwerking is geen proces met als eindresultaat ‘vergeten’ of ‘klaar zijn met’. Het is een proces met als doel: integratie. Dat wat je verloor of de mens die je verloor kan op een andere manier aanwezig zijn in je leven als een bron van kracht en van inspiratie. Je leert jezelf opnieuw te verbinden met het leven.